De top van Nieuw Zeeland

Lieve vrienden,

Hier beginnen dan eindelijk mijn verhalen over het backpacken. Afgelopen week ben ik in mijn eentje het Northland van Nieuw Zeeland gaan verkennen. Dit is het gebied boven Auckland, met veel historie en prachtige stranden. Ik vertrok zondagavond met de bus naar Auckland (zie vorige blog) en wilde tot dinsdagmiddag de week erna rondtrekken, maar verder had ik niets gepland. Vanwege mijn twee weken vakantie hier had ik alle tijd, maar helaas weten ze ook hier veel deadlines in de vakantie te plannen en wilde ik ook nog een beetje uitrusten, vandaar dat ik niet de volle twee weken heb benut voor mijn trip.

De tocht van Auckland naar Whangarei was mooi, maar helaas erg regenachtig. In Whangarei moest ik ongeveer een uurtje wachten voordat Seth me kwam oppikken, dus heb ik het in het visitors centre alle folders bekeken en uitgezocht wat er in Tutukaka te doen is (dat was mijn eindbestemming van de dag). Seth was de jongen die ik ontmoette tijdens mijn vlucht van Brisbane (Australië) naar Auckland, op de heenweg. Hij vertelde me verhalen over het prachtige Northland en ik beloofde hem te komen opzoeken, wat ik bij deze dus eindelijk van plan was :) Aangezien Seth in Tutukaka woont, maar er weinig bussen die kant op gaan, wilde hij me wel komen oppikken met de auto en me gelijk vast wat mooie stranden laten zien, dat was erg gaaf! In een oude gele verroeste auto zonder werkende lampen reden we over de landweggetjes langs de kust. Voordat het donker werd dropte hij me af bij de camping waar ik zou slapen (in het donker kun je niet rijden zonder licht in Nieuw Zeeland, geloof me :P ) .

Eenmaal aangekomen op de camping zag het er erg leeg uit. Toen ik bij de receptie mijn kamer boekte, bleek ik op dat moment de enige gast te zijn! Ik had een dorm voor 12 personen voor mezelf xD Die avond besloot ik zelf te koken, ik had in mijn stop in Whangarei vast boodschappen gedaan, maar al snel kwam ik erachter dat ik boter/olie was vergeten. Aangezien de camping verlaten was, kon ik het ook niet van iemand lenen. Het koken werd daardoor nogal improviseren :P Na het eten kwam ik erachter dat het er ook geen WiFi op de camping aanwezig was. Na even te hebben nagedacht over hoe nu mijn avond door te komen op deze verlaten plek, zag ik dat er wel allemaal boeken te vinden waren in de gemeenschappelijke ruimte, en dus ben ik maar gaan lezen. Ik heb me in tijden niet zo rustig en relaxed gevoeld! Alleen op de wereld, op een prachtige plek, wat een rust :)

De volgende morgen besloot ik Tutukaka te gaan verkennen. Dit bleek een klein havenstadjes te zijn, met een winkeltje, bar, duikshop, surfwinkel en een paar hotels. Er waren meer boten dan huizen :P Na even twijfelen besloot ik de duikshop te bezoeken. Twijfel, omdat ik eigenlijk niet zoveel geld wilde uitgeven, en duiken is niet de goedkoopste hobby, maar uiteindelijk overwon mijn nieuwsgierigheid en het verlangen naar duiken. En voor degenen die de foto's al gezien hebben, wat was dat een goede keuze! Ik heb inderdaad veel te veel geld uitgegeven, maar het was elke cent waard. Tutukaka, of eigenlijk de Poor Knight Islands, behoort tot de top 10 duikplekken ter wereld, en dat was te merken! Om niet te ver vooruit te lopen, ik boekte een duiktocht voor de volgende dag, gezien de tocht van 8 uur 's ochtends tot ongeveer 4 uur 's middags duurt.

Vervolgens besloot ik een wandeltocht te maken naar een vuurtoren, vanwaar er een prachtig uitzicht zou moeten zijn. Halverwege kon ik het wandelpad echter niet vinden, dus besloot ik maar weer terug te gaan. Na een praatje met de campingeigenaren was ik wat wijzer en besloot ik het nogmaals te proberen. Ditmaal vond ik het paadje met gemak, en wat een prachtige wandeling was dat! Ik was op dat moment de enige die de tocht liep (ik kwam mensen tegen die net weggingen en toen ik klaar was kwamen er net nieuwe mensen aan, maar verder was ik alleen), en het was werkelijk prachtig, onbeschrijfelijk, ik hoop dat de foto's het een beetje duidelijk maken :) Ondertussen was het alweer het einde van de middag, en toen ik weer terug was op de camping en even uitgerust had, kwam Seth me weer oppikken om me nog wat prachtige stranden te laten zien. Toen het donker werd heb ik me weer op een ander boek gestort, en ben ik vroeg gaan slapen met de duikdag in het vooruitzicht.

Over de duiktocht kan ik niet veel meer zeggen dan, zie de foto's! Met de boot vertrokken we op weg naar de Poor Knight Islands, een tocht van ongeveer een uur. Daar aangekomen werd ons de geschiedenis van de eilanden verteld en wat er onderwater allemaal te zien was. We hebben twee prachtige duiken gemaakt van ongeveer 50 minuten, en ondanks dat het water erg koud was en we met een natpak doken (7mm volgens mij), was het geweldig. Boven water was het gelukkig ook nog eens erg zonnig. Tijdens de tweede duik hebben we ook in een grot gedoken, dat was erg tof om te doen en voor mij de eerste keer. In de grot konden we ook even ademhalen en een foto maken, want bovenin zat een grote luchtbel. Voordat we teruggingen naar Tutukaka zijn we ook nog de grootste zeegrot ter wereld in geweest met de boot, dat was wederom ontzettend gaaf!! De grot was groter dan een voetbalveld (of rugbyveld zoals ze alles in Nieuw Zeeland meten :P ) en was bijna perfect rond.

Eenmaal terug besloot ik dat het tijd werd om mijn bus te boeken naar de volgende locatie: Kaitaia. Vanaf hier vertrekken de tochten naar Cape Reinga, bijna het noorderlijkste puntje van Nieuw Zeeland en tevens een prachtig uitzichtpunt, waar twee oceanen bij elkaar komen. Omdat er echter geen WiFi op de camping was, heb ik in een cafeetje een thee besteld om snel even mijn bus te kunnen betalen :P Vervolgens at ik de laatste restjes van het eten op en ging ik vroeg naar bed, want het was een waanzinnige maar uitputtende dag geweest. Met een klein busje vertrok ik de volgende ochtend weer naar Whangarei. Ik was de enige gast en de chauffeur vertelde me leuke verhalen over zijn kinderen en de exchange programma's waar hij aan meedeed.

In Whangarei moest ik twee uur wachten op mijn volgende bus, dus besloot ik de winkeltjes langs het water maar eens te verkennen. Daar heb ik mooi vast wat souvenirtjes gekocht. Mijn tweede stop was een half uur in Pahia, de bestemming waar ik na Kaitaia wat langer wilde blijven, maar dat bleek al snel heel duur en toeristisch te zijn. Ookal waren er veel gave dingen te doen (dolfijnzwemmen, zeiltochten, etc.), bijna alle activiteiten waren over de 150 dollar! In de bus naar Kaitaia vertelde de buschauffeur dat de gasten voor het backpackerhostel een halte eerder moesten uitstappen, maar aangezien ik niet wist wanneer de laatste halte was, miste ik dit helaas. Dat resulteerde in een extra wandeling van 20 minuten met mijn backpack. Vervolgens wilde ik wat eten kopen in een supermarkt, maar kon ik de supermarkt niet vinden. Uiteindelijk ging ik uit eten in de KFC naast het hostel, en dat was de grootste fout die ik kon maken. Ik had gehoopt dat het een soort MacDonalds zou zijn, maar bah, wat was het eten vies! Nooit weer..

Na dit heerlijke begin in Kaitaia besloot ik maar vroeg te gaan slapen. Voor de volgende dag stond de tocht naar Cape Reinga op het programma. Helaas was de weersvoorspelling niet best, het zou de hele dag gaan regenen! Toen we om 8 uur 's ochtends werden opgepikt bij het hostel, reden we met de touringcar langs verschillende prachtige stranden. Hier en daar hadden we een spatje regen, maar het weer viel gelukkig mee.

Ik moet nu even verder werken aan mijn essay, maar het vervolg komt binnenkort :)

Liefs,
Vera

Ps: geheugensteuntje voor mezelf :)
Slecht weer, tour naar cape reinga, aardige mensen! Vroeg weg, over hek klimmen xD regen, regen, regen.. dan leuk hostel, uitzicht, mensen, waitangi , strandwandeling, uit eten pizza, uitbuiken, morgen terug, tevreden :)