Het harde studentenleven

Lieve vrienden,

De eerste collegeweek zit er alweer bijna op! Ik heb nu een mooi tussenuur om vast een stukje te schrijven, en na 2 uur college heb ik alweer weekend. Jammer genoeg vinden de weergoden het erg leuk om ons te pesten, en is het doordeweeks over het algemeen prachtig weer maar in de weekenden wordt er alleen maar regen voorspeld. Het plan was om met wat vrienden een roadtrip naar een vulkaan te organiseren, maar vanwege het weer hebben we besloten dat later te doen. Dit weekend blijf ik dus nog even in Wellington, maar ook hier is gelukkig genoeg te zien.

De colleges hier zijn erg leuk. Of het komt doordat ik hier mijn keuzevakken mag volgen of doordat het systeem heel anders is weet ik niet, maar ik ga met veel plezier naar de lectures. Wat me vooral opviel in de eerste dagen is dat iedereen de docenten hier bij de voornaam aanspreekt, en dat je enorm wordt aangemoedigd om met ze in gesprek/discussie te gaan. Ik volg onder andere het vak Youth and Crime, schijnbaar een nieuw vak, waarbij de docent ons vraagt om zelf ook literatuur aan te dragen. Zoals ik al had verwacht zijn de criminologievakken echt iets voor mij. Het probleem waar ik nu mee zit is dat ik niet kan kiezen. Ik heb me namelijk ingeschreven voor 4 vakken, terwijl ik er maar drie hoef te volgen.. maar ze zijn allemaal zo interessant! Ik heb serieus overwogen om ze toch alle vier te doen, maar ik wil ook genieten van mijn tijd hier buiten colleges dus het lijkt me toch beter om er één te laten vallen.

Het studentenleven hier lijkt erg op dat in Groningen. De werkcolleges starten volgende week pas, maar ik verwacht dat ook die vrij gelijk zijn aan de werkcolleges in Grunn. Het kostte me wat moeite om uit te vinden welke boeken ik nodig heb en hoe de bibliotheek hier werkt, maar dat is uiteindelijk ook allemaal gelukt, gelukkig :) Wat wel erg grappig is, is dat iedereen hier links aanhoudt. Vrij logisch misschien, aangezien de auto's hier ook links rijden, maar het is voor mij erg verwarrend op weg naar colleges. Daarnaast kun je hier niet zomaar even iets kopen of bestellen, er gaat eerst een kort gesprekje aan vooraf: "Hi, hoe gaat het? Waar kom je vandaan? Hoe bevalt het hier? Ja, met mij gaat het ook goed! Wat wilde je precies bestellen?". Erg leuk, maar je moet er wel even de tijd voor nemen :P

Buiten de colleges worden hier veel activiteiten georganiseerd. Ik trek veel op met mijn huisgenootjes en wat mensen uit dezelfde straat (waar bijna alleen studenten wonen). Deze week waren er allerlei welkomstevenementen waarbij ik veel mensen heb leren kennen. Toch vond ik de voetbalmiddag het leukst, elke woensdag kan iedereen komen voetballen op een indoor voetbalveldje van half 4 tot 6. Heerlijk om op een sportieve manier mensen te leren kennen, en ik ben het voetballen gelukkig nog niet compleet verleerd :P

Ik merk dat dit een erg ongeordend verhaal wordt, maar ik kan er niet veel logica in aanbrengen, schrijf maar gewoon wat er in me op komt. Zal nu toch een poging doen om mijn week kort chronologisch te beschrijven :)

Zondagavond had ik wat mensen bij mij thuis uitgenodigd om te kaarten, gezien de trip naar de zeehonden niet doorging. Dat was erg geslaagd en daarna hebben we fish&chips gehaald bij de beste zaak van Wellington (die toevallig om de hoek zat ;). fish&chips is hier wat een snackbar voor ons in Nederland is. Het is goedkoop en erg lekker, en deze chips zijn veel beter dan de patatjes at home!

Maandagavond ben ik met twee Amerikaanse meisjes (niet mijn huisgenootjes) naar een schattig restaurantje geweest waar we heerlijke toetjes hebben besteld.

Dinsdag ben ik met het meisje dat ik ontmoette tijdens de vliegreis (Danielle) en haar vriendje uit eten geweest. Ze waren voor twee dagen in Wellington. Ik zou ze oppikken bij hun youth hostel, maar liep per ongeluk naar de verkeerde, waardoor ik een mooie wandeling van zo'n 45 minuten extra had :') Het eten was echter erg gezellig en enorm lekker, ik had nacho's besteld.

Woensdagavond ben ik met wat mensen naar de stad geweest, om eindelijk even het nachtleven te gaan verkennen. Woensdag is hier de uitgaansavond, en dat was te merken! We gingen naar een leuke club genaamd Boogie Wonderland, waar ze allerlei muziek van de 80s draaiden, zoals Abba en Grease. Dat was onwijs leuk en iedereen danste vrij gestoord, geweldig.

Donderdag was ik vrij en ben ik met twee vrienden door Wellington gaan dwalen. We kwamen bij een schattig wafelkraampje met overheerlijke wafels en maakten een wandeling langs de haven. Zelfs met de mist en uiteindelijk regen was het nog steeds prachtig. Daarna gingen we naar een buddy programma, waar het de bedoeling was dat me met kiwi's zouden socializen, maar dat faalde een beetje. Er waren veel meer internationals dan kiwi's dus uiteindelijk heb ik vooral mijn vrienden wat beter leren kennen. We zijn vrij snel weggegaan en hebben de rest van de avond bij iemand thuis gechillt.

En nu is het alweer vrijdag en moet ik naar mijn volgende college :P Misschien dat ik vanavond nog wat aanvullingen doe, maar hè, de vorige keer ging dat ook niet helemaal zoals gepland..

Liefs,
Vera

Ps: Ohja, wat ik nog vergeten was te vertellen.. De mensen hier hebben een heel leuk accent. Het is gelukkig vrij makkelijk te verstaan, maar er zijn wel wat eigenaardigheden. Zo is het hier heel normaal als de docent aan het eind van zijn lecture 'cheers' (proost) roept, als een soort van 'tot ziens'. Daarnaast zegt iedereen hier teen (tien) in plaats van ten, en seeven, etc. Dat is even wennen :P Tijdens mijn vlucht van Brisbane naar Auckland ben ik uitgelachen door een kiwi omdat ik milk (melk) zei in plaats van mulk (ja echt!). Verder klinkt alles heel relaxed, en informeel. Echt een beetje in vakantiesfeer, terwijl we hier alweer hard aan het werk zijn.